Gambar Hiasan
Semasa kecil-keci dahulu sentiasa kita tengok sesetengah orang yang "berkaki ayam".Fenomena ini selalunya berlaku di kampung-kampung terutamanya mereka-mereka yang berkebun dan sebagainya.Perkara yang sama berlaku di kalangan orang-orang asli yang mendiami kebanyakkan kawasan pendalaman.Namun perkara ini semakin berkurangan dan boleh dikatakan sekarang ini terutamanya di kawasan bandar sudah tiada lagi mereka yang "berkaki ayam" ini dalam kehidupan sehariannya.Kalau ada pun mereka ini adalah yang "terlepas"dari pusat-pusat pemulihan jiwa Tampoi atau pun Tanjung Rambutan.Itu dalam keadaan biasa kecualilah mereka-mereka yang berkebun atau sebagainya.
Semasa sedang menunggu teman di Lapangan Terbang semalam terkejut saya rupanya ada juga golongan "berkaki ayam" ini yang baru turun dari pesawat.Pada saya bukan kebetulan sebab bilangan nya melebihi dari lima orang,semua "berkaki ayam".Kelmarin dulu juga terserempak dalam pekan mereka yang sebegini,siap berkain pelikat lagi tetapi gaya pakainya macam perempuan pakai sarong.Tetapi nasib baik rupa parasnya tidak macam Mamat atau Ali,kalau tidak kita jangka mereka ini baru terlepas dari Tampoi atau Tanjung Rambutan gayanya.Kerana rupanya macam John atau Albert maka kita tidak kisah sebab rupa-rupa paras semacam ini menjadi kebanggaan sebahagian daripada kita...bersama-kita fikirkan.
Kenapa Begini?....
Read more...
Biar pun agak terlewat untuk mencatat namun berita ini telah saya maklum pada hari pemergian beliau iaitu pada 27 ogos 2009 yang lalu.Walau pun saya tidak pernah menjadi pelajarnya namun pada masa beliau mengajar di UKM saya seringkali berselisih dengan beliau yang dipandu oleh abangnya En Zakaria.Kebetulan pejabatnya berhampiran dengan fakulti yang saya belajar.Masih segar dalam ingatan yang beliau pada masa itu berkereta Mitsubishi Sigma .Alangkah kagumnya saya terhadap kebolehan beliau,walaupun cacat namun keupayaannya mengatasi kita yang tidak cacat ini.Para pelajarnya sering bercerita tentang kehebatannya.Malah ada yang bercerita, sekali sahaja bercakap dan bersalam dengan beliau insyallah selepas itu beliau akan mengingati dan mengenali kita.Cuma dengan bersalam tangan sahaja beliau sudah boleh mengecam kita,itu lah istimewanya Prof Dr Ismail Md Salleh.Alfatihah untuk beliau.Untuk mengikuti kisah lanjut beliau baca di sini
